Reżyserka filmów fabularnych i dokumentalnych, laureatka nagród na najważniejszych europejskich festiwalach filmowych, członkini Europejskiej i Amerykańskiej Akademii Filmowej. „Nie chcę mówić w wywiadach o sobie… Chcę mówić o filmie, który zawsze jest fikcją. Nie robię filmu o sobie, tylko o wydarzeniach, w których uczestniczyłam”.
Szkoła Filmowa w Łodzi
*cyt.: „Gazeta Wyborcza” nr 134, 11 czerwca 2007
Wydział Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, kierunek: reżyseria, 1998
Reżyser i scenarzystka filmów fabularnych i dokumentalnych. Przed studiami reżyserskimi dwa lata studiowała historię sztuki na UJ. W roku 2001 została członkiem Europejskiej Akademii Filmowej, a w roku 2022 Amerykańskiej Akademii Filmowej. Wielokrotnie była ekspertem Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. W latach 2014-2017 zasiadała w Radzie Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.
Zadebiutowała w roku 2000 filmem Szczęśliwy człowiek. W kolejnych latach zrealizowała filmy Ono i 33 sceny z życia, W roku 2012 wszedł na ekrany kin wyreżyserowany przez nią Sponsoring, a następnie W imię, Dody/Ciało, Twarz, The Other Lamb, Śniegu już nigdy nie będzie, Infinite Storm i Kobieta z… W jej dorobku znajdują się również filmy dokumentalne i krótkometrażowe filmy fabularne. Od lat pracuje w całej Europie, realizując swoje projekty jako międzynarodowe koprodukcje. Jest współzałożycielką Zentropa International Poland.
2015 - Złoty Krzyż Zasługi za „zasługi w działalności twórczej i artystycznej"
2025 - Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis"
1998 - Tel-Aviv International Student Film Festival) I Nagroda w kategorii filmu dokumentalnego za film Cisza
1999 - Tampere (Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych) Nagroda dla najlepszego filmu dokumentalnego za film Cisza
2001 – nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii „odkrycie roku” za film Szczęśliwy człowiek
2005 - nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii „odkrycie roku” za film Ono
2005 - nagroda za reżyserię na Festiwalu Filmów z Europy Środkowej i Wschodniej "goEast" w Wiesbaden za film Ono
2007 - nagroda w kategorii „najlepszy film dokumentalny” na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym "Nowe Horyzonty" we Wrocławiu za film A czego tu się bać
2008 – nagroda za reżyserię, nagroda Sieci Kin Studyjnych i nagroda dziennikarzy na Festiwalu polskich filmów Fabularnych w Gdyni za film 33 sceny z życia
2008 – Nagroda Specjalna Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Locarno za film 33 sceny z życia
2009 – Polska Nagroda Filmowa Orzeł w kategorii „najlepszy film” za film 33 sceny z życia
2009 – Paszport Polityki
2009 – Złota Kaczka za film 33 sceny z życia
2012 – nagroda w za najlepszą reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym "Eurasia" w Ałma-Acie za film Sponsoring
2013 – Srebrne Lwy Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film W imię…
2013 - Teddy Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie za film W imię…
2013 – Nagroda Główna na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Kobiecych w Dortmundzie za film W imię
2015 – Złote Lwy Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za film Body/Ciało
2015 – Srebrny Niedźwiedź na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie za film Body/Ciało
2015 – Nagroda Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Brukseli za film Body/Ciało
2015 – nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej za film Body/Ciało
2016 – nagroda Polskiej Akademii Filmowej Orzeł w kategorii reżyseria i najlepszy film za Body/Ciało
2018 - Srebrny Niedźwiedź na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie za film Twarz
„…lubię kręcić filmy dokumentalne – mam dużą łatwość w docieraniu do ludzi.”
„Mnie się wydaje, że żyjemy w czasie filmów na maksa zaangażowanych społecznie.”
„...robienie filmów zaangażowanych to absurd. Ja bym nigdy nie chciała robić filmu „w imię czegoś”. Dla mnie to byłoby sztuczne, bo nie mam sprecyzowanych poglądów.”
„(Has) uważał, że trzeba pielęgnować ducha szaleństwa i pasji, widział ją we mnie”
„Mam fotograficzną pamięć i obsesję na punkcie obserwowania ludzi. Obserwuję ich zachowania, fascynuje mnie natura ludzka, koduję sobie to gdzieś na „twardym dysku” z tyłu głowy. I później, w trakcie pracy nad filmem, sięgam do prawdy.”
„Sięgam do pamięci i wiem, źe to będzie autentyczne. Że w danym momencie to, co aktor ma zagrać, będzie prawdziwe. (…) Uważam, że jestem dobrym obserwatorem. Wyciągam to wszystko, co pamiętam i rzucam na ekran.”
„Muszę czerpać z siebie – jestem ekshibicjonistką, przeprowadzam wiwisekcję na sobie i na otoczeniu.”
„Nie liczy się, że jesteś filmowcem, ale że masz grupę ludzi, z którymi czujesz się podobnie. (…) Kino to praca zbiorowa.”
„Kino rządzi się swoimi prawami. (…) Musi przenosić zrozumiałą treść. Może być nudne, byle nie było bełkotem.”
„Przez karierę rozumiem kreatywną pracę. Jeżeli zaczynasz kalkulować i kombinować, jaką to sławę ci film przyniesie, jaką kasę, pozycję, splendor, to jest koniec.”
Wszystkie cytaty pochodzą z książki Szumowska. Kino to szkoła przetrwania, rozm. A. Wiśniewska, Warszawa 2012.
Poznaj zasady rekrutacji i ofertę kształcenia w Szkole Filmowej w Łodzi. Dowiedz się więcej.