Światowej sławy skrzypaczka. Koncertowała na sześciu kontynentach, dając recitale i grając z czołowymi orkiestrami. Swoją działalnością promowała polską muzykę oraz twórczość polskich kompozytorów. Była autorytetem dla młodych skrzypaczek i skrzypków. Uczyła ich odwagi artystycznej, a także uczciwości wobec sztuki.
Akademia Muzyczna w Łodzi
Ukończyła dwie uczelnie: Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Łodzi w klasie skrzypiec Ireny Dubiskiej (1947) i Akademię im. Ferenca Liszta w Budapeszcie w klasie Ede Zathureczky’ego (1 Umożliwiała naukę młodzieży z klasy robotniczej – często bezpłatnie lub za symboliczną opłatą. Była wymagająca, uczciwa i bezstronna, szczerze zainteresowana losem swoich podopiecznych. Rozbudzała w nich miłość do muzyki. 950).
Wanda Wiłkomirska pochodziła z muzycznej rodziny i rozpoczęła naukę gry na skrzypcach jako dziecko. Studiowała w Łodzi i Budapeszcie, rozwijała międzynarodową karierę solistki. Koncertowała na całym świecie, sięgając po repertuar barokowy i klasyczny, a także po dzieła współczesnych kompozytorów, w tym Krzysztofa Pendereckiego i Grażyny Bacewicz. Była wieloletnią pedagog w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst Mannheim oraz w Sydney Conservatorium of Music. W Polsce przez wiele lat związana była z Orkiestrą Filharmonii Narodowej i pełniła funkcję jurorki prestiżowych konkursów muzycznych, m.in. Konkursu im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu. Po 13 grudnia 1981, w stanie wojennym, wyjechała z kraju.
Podczas studiów uczestniczyła w międzynarodowych konkursach, zdobywając za każdym razem główne nagrody – m.in. w Genewie (1946), Budapeszcie (1949), Lipsku (Konkurs Bachowski, 1950) i w Konkursie im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1952). Była znana z mistrzowskich interpretacji muzyki współczesnej. Na uwagę zasługuje fakt, iż przez ponad 60 lat była ambasadorką polskiej kultury na największych scenach świata.
W 2005 r. otrzymała odznaczenie za działalność dla Polonii Australijskiej.
Podczas studiów uczestniczyła w międzynarodowych konkursach, zdobywając za każdym razem główne nagrody – m.in. w Genewie (1946), Budapeszcie (1949), Lipsku (Konkurs Bachowski, 1950) i w Konkursie im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1952). Była znana z mistrzowskich interpretacji muzyki współczesnej. Na uwagę zasługuje fakt, iż przez ponad 60 lat była ambasadorką polskiej kultury na największych scenach świata.
W 2005 r. otrzymała odznaczenie za działalność dla Polonii Australijskiej.
Bliska jej sercu była Nagroda Fundacji im. Karola Szymanowskiego, przyznana w marcu 1997 r., z pięknym uzasadnieniem: „Za szczególne uprzywilejowanie muzyki Karola Szymanowskiego, niepowtarzalną, żarliwą i pełną ekspresji jej interpretację, za szerzenie jej znajomości na świecie”.
Swoją grą i działalnością na rzecz kultury muzycznej Wanda Wiłkomirska promowała polską muzykę i twórczość kompozytorów XX wieku. Była autorytetem dla młodych muzyków, ucząc ich odwagi artystycznej i uczciwości wobec sztuki.
Musiała mierzyć się z presją występów na międzynarodowych scenach oraz z oczekiwaniami wobec artystki (kobiety) reprezentującej kraj. Dodatkowym wyzwaniem było życie i praca na emigracji po jej sprzeciwie wobec sytuacji politycznej w Polsce.
Poznaj zasady rekrutacji i ofertę kształcenia w Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi. Dowiedz się więcej.